چندوقته نگران یکی از دوستانم هستم. احساس می کنم امیدشو از دست داده و انگیزه نداره. سعی کردم چند تا ایده بهش نشون بدم تا بتونه کاری برای خودش روبراه کنه اما فعلا که حرکتی ازش ندیدم.... کاری هم از دست من بر نمیاد جز اینکه پیام ها و جمله ها و نوشته های امیدوارکننده براش می نویسم و نمی دونم که چقدر روش تاثیر می ذاره. امیدوارم راه شو پیدا کنه و مثل سابق پر شور و بانشاط کارهاشو انجام بده.
هر شب وبلاگشو چک می کنم... وقتی می بینم که از یک نویسنده فعال و بشاش تبدیل شده به جوون خسته و بی دل و دماغ، دلم می گیره... خدایا به این رفیق ما کمک کن تا از این مرحله سخت، به سلامتی و سربلتدی بگذره... آمین...
نوشتن دیدگاه