نتایج پادشاهی کودک تا 7 سالگی

اگر کودک در 7 سال اول زندگی خود، پادشاهی کند چه تأثیری بر تربیت وی خواهد داشت؟

به گزارش جهان به نقل از تبیان، تربیت بحثی مهم و حیاتی است که در سال‌های اولیه زندگی هر کودک، از اهمیت بیشتری برخوردار است، بسیاری از افراد بر سر این موضوع که به واقع معنای 7 سال پادشاهی کردن چیست، اختلاف نظر دارند که ما در این رابطه چندین مقاله ارائه دادیم.

در این نوشتار قصد داریم به بیان این موضوع بپردازیم که اگر کودک در 7 سال اول زندگی خود، پادشاهی کند این شرایط چه نتایجی را به دنبال خواهد داشت؟

پادشاهی و سروری کودک در 7 سال اول زندگی، معانی خاص خود را دارد که باید به درستی درک شود تا والدین در نحوه تربیت، دچار افراط و تفریط نشوند چنانچه شرایط  سروری کودک در 7 سال اول زندگی، مهیا باشد، ثمرات ارزشمندی را برای والدین و کودک به دنبال خواهد داشت.

یکی از این ثمرات، شکوفایی استعدادهای نهفته در کودک است، وقتی طفلی در محیطی آرام و با کمترین تنش، قرار داشته باشد و احساس کند که هر چه می‌خواهد برای او فراهم می‌شود، به گونه‌ای طبیعی ذهن او این آمادگی را پیدا می‌کند تا هرچه در توان دارد، بروز دهد، چون در هیچ شرایطی برای خود مانع و مشکلی نمی‌بیند که جلوی ابراز وجودش را بگیرد، به این ترتیب به نمایش استعدادهای پنهانی خود می‌پردازد.

وقتی چنین شرایطی فراهم باشد، کودک در موقعیتی قرار می‌گیرد که زمینه‌ای برای درک و شناخت و خلاقیت بیشتر او در آینده، ایجاد خواهد شد؛ شرایط خلاف این وضعیت به این صورت است که کودک احساس رهایی نداشته باشد و به نیازهای طبیعی او پاسخ داده نشود، به گونه‌ای که حتی برای بروز نیازهای کودکانه‌اش مانع و سرپوشی هم گذاشته شود، چنین وضعیتی برای کودک فرصتی باقی نمی‌گذارد تا برای ابراز وجود و نشان دادن استعدادهایش، تلاش کند؛ به این ترتیب دچار نوعی احساس سرکوب درونی احساسات و عواطف می‌شود.

* بهترین دوران شکل‌گیری شخصیت کودکان همان 7 سال اول است

از دیگر ثمرات پادشاهی کودک در 7 سال اول، ایجاد حس اعتماد کودک نسبت به والدین خود است، وقتی کودکی در 7 سال اول زندگی خود، احساس کند که هر چه می‌خواهد، می‌تواند از پدر و مادرش درخواست کند و والدین به خواسته‌های او احترام می‌گذارند، به پدر و مادر خود اعتماد دارد و به آنها محبت بیشتری پیدا می‌کند، به این ترتیب وقتی به دوران نوجوانی و سن بلوغ هم می‌رسد، به والدین خود احساس محبت و دلبستگی عاطفی دارد‌.

همین احساس موجب می‌شود که فرزندان از والدین حرف شنوی داشته باشند و در دوران جوانی هم اگر دچار مشکل و پیشامدی شدند، والدین خود را محرم خویش بدانند و با آنها به گفت‌وگو و مشورت بپردازند، چراکه باور دارند که پدر و مادر، حامی و پشتیبان آنها هستند.

والدین باید بدانند و باور کنند که بهترین دوران و حساس‌ترین زمان برای شکل‌گیری شخصیت کودکانشان، همان 7 سال اول است که خمیره وجود کودک به طور کامل در دستان والدین است و نباید این فرصت طلایی را با ناآگاهی‌های خود از دست بدهند، این دوران تکرار شدنی نیست، اگر والدین این دوران را از دست بدهند باید خود را آماده کنند که فرزندانشان به طور تدریجی از آنها فاصله گیرند، به این صورت که در دوران جوانی که خصلت‌های استقلال طلبانه در آنها بروز می‌یابد، موجب ایجاد فاصله بیشتری میان آنها و والدین می‌شود، به این ترتیب عدم رابطه عاطفی و حس اعتماد بین فرزند و پدر و مادر موجب می‌شود تا این فرزندان، نسبت به سایر موارد گرایش پیدا کنند، مواردی همچون گروه دوستان که اگر در این مسیر، انحرافی وجود داشته باشد، موقعیت گریز این فرزندان از خانواده تشدید می‌شود و مشکلات متعددی ایجاد می‌شود.

به این ترتیب شاهد رفتارهای جوانی هستید که همان کودک دیروز است که به خواسته‌ها و نیازهای روحی او پاسخ داده نشده و به اقتضائات سن او با او برخورد نشده و همین امر موجب می‌شود تا در نوجوانی، رغبت و تمایلی نسبت به والدین و سخنان آنها نداشته باشد و آنها را دور از خود ببیند‌، او ممکن است با خود فکر کند که اگر مشکل خود را به والدین بگوید، آنها مثل گذشته به او تحکم می‌کنند و مانع او می‌شوند.

* روحیه اطاعت از والدین

از دیگر نتایج سروری کودک در 7 سال اول زندگی، این است که برای کودک شرایطی مهیا می‌شود تا روحیه اطاعت از والدین را پیدا کند.

وقتی پدر و مادر در برقراری ارتباط عاطفی با کودک، موفق عمل می‌کنند و اعتماد او را به سمت خود جلب می‌کنند، کودک علاقه وافری به والدین پیدا می‌کند و در دوران نوجوانی نسبت به آنها حرف شنوی دارد و به راهنمایی‌های آنها توجه دارد‌، چون او همواره از درک والدین خود بهره‌مند بوده و به آنها اعتماد دارد‌، او می‌داند که پدر و مادرش به او توجه دارند و به خواسته‌هایش اهمیت می‌دهند و به همین دلیل برای کسب تجربیات تازه با آنها گفت‌وگو می‌کند و از اینکه پدر و مادر همواره به او و سخنانش رغبت دارند، خوشحال و راضی است، به این ترتیب می‌توان گفت که اعتماد و پذیرش از جانب والدین در دوران کودکی به طور متقابل موجب می‌شود تا اعتماد و احساس امنیت از جانب نوجوان، در بزرگسالی او ایجاد شود و به این صورت یک کودک برای اطاعت از اولیاء و والدین خود در دوران نوجوانی آمادگی پیدا می‌کند.

چنین فردی با نشاط و شادابی از والدین و مربیان خود حرف شنوی دارد، چرا که فضای اعتماد بخشی مناسبی برای او فراهم بوده که همواره از آن بهره می‌برد، به این ترتیب می‌توان گفت که ایجاد شرایط مناسب در جهت سروری کودک در 7 سال اول زندگی، ثمرات سودبخش و ارزنده‌ای دارد که در آینده کودک، وضوح بیشتری می‌یابند، در این نوشتار به برخی از این نتایج اشاره شد و در نوشتاری دیگر به ذکر ادامه آنها خواهیم پرداخت.