به معنى برجها یا ستاره هاى بزرگ، نام هشتاد و پنجمین سوره قرآن مجید مى باشد، نام این سوره از آیه اوّل آن گرفته شده است.موضوعاتى که در این سوره بیان شده به اختصار عبارتند از: داستان اصحاب اخدود، داستان فرعون و قوم ثمود و اقوام گردنکش و طغیانگرى که نابود شدند.و نیز اشاره به عظمت قرآن مجید دارد. این سوره در مکه نازل شده و 22 آیه دارد.
عن أبى عبدالله قال: من قرأ والسماء ذات البروج فى فرائضه فانها سورة النبیین، کان محشره و موقفه مع النبیین و المرسلین و الصالحین.((1))
"امام صادق فرمود: هر کس سوره "والسماء ذات البروج" را در نمازهاى واجب خویش تلاوت کند بدین جهت که این سوره پیغمبران است، در محشر و موقف حساب با انبیاء و فرستادگان و شایستگان خواهد بود."
پاورقى
(1) همان
نوشتن دیدگاه