آیا قصد گناه کردن ، گناه است ؟

هر چه انسان به معصیت نزدی     ک تر باشد و اجتناب کند براى خدا، اجرش بیشتر خواهد بود؛ لکن گاهى مى شود که به مقصود نرسیدن انسان از جهت مانع و رادعى است که در بین است : مثل آن که از پى انجام معصیتى حرکت کند و در بین راه تصادف با چیزى از قبیل اتومبیل یا افتادن در چاله و غیره نماید و یا آن که مانع نباشد لکن مقتضى هم موجود نباشد مثل آن که دنبال زنى را بگیرد براى انجام معصیتى اتفاقا اشتباه باشد یعنى مرد بوده و گمان کرده است که زن است ؛ پس در این دو حالت مزبور شخص مستوجب عقاب مى گردد با آن که فعل معصیت از او صادر نشده است ؛ زیرا اگر چنانچه همان وقت بمیرد با حال شقاوت مرده است و روح خود را آلوده به کثافات معاصى نموده است و اجل هم مهلت به او نداده است . و لذا در بعضى روایات است که : بعضى هفتاد سال خدا را عبادت کرده اند و یک آن ، آلوده به معصیت شده اند و به همان یک لحظه ، ابد الاباد مخلد در آتش جهنم گردیده اند!
و اخبار و روایات بسیار دلالت دارد بر این که قصد انسان موجب ثواب مى شود در خیرات و باعث عقاب مى شود در شرور. و هر چه از اعمال ، پنهان یا آشکار، انسان به جا آورد همه نزد خدا حاضر است و حساب همه را مى داند؛ کما آن که مى فرماید: و ان تبدوا ما فى انفسکم او تحفوه یحاسبکم به ا... (85)
اگر آنچه را در دل دارید، آشکار سازید یا پنهان ، خداوند شما را بر طبق آن ، محاسبه مى کند .

آیت ا... العظمى آقا شیخ محمد تقى آملى