ایرج میرزا

ایرج میرزا ، ملقب به جلال الممالک، فرزند غلامحسین میرزا صدرالشعرا و پسربرادر فتحعلیشاه قاجار بسال 1290 در شهر تبریز بدنیا آمد.
وی تحصیلات فارسی و عربی را در تبریز انجام داد وزبان فرانسه را آموخت و مورد تشویق مرحوم حسنعلی خان امیرنظام گروسی قرارگرفت. چندسال بعد باقوام السطنه که درآن روزگار به لقب«دبیر حضور» خوانده می شد مسافرتی به اروپا نمود و پس از دوسال مراجعت کرد.
دتر نوزده سالگی وارد خدمت دولتی شده ابتدا در گمرک مشغول بکار گردید سپس به ریاست کابینه وزارت معارف و ریاست دفتر ایالتی آذربایجان و معاونت حکومت اصفهان منسوب گشت و سرانجام به معاونت مالیه خراسان نائل آمد.
ایرج میرزا در اواخر عمرسفری به اروپا کرد وس از بازگشت درتهران درسال1304 شمسی بمرض سکته قلبی درگذشت. ایرج در ده سال آخر عمر خود درشعر سبک خاصی اختیارکرد، افکار تاره و مضامین نورا درشعر واردکرد. از آثار ایرج می توان مثنوی های زهره و منوچهر و عارف نامه را نام برد.ایرج میرزا درکنار قبرظهیرالدوله در تجریش بخاک سپرده شده است. این شعر زیبا از اوست:
                                          

مادر
گویند مرا چو زاد مادر                         پستان بدهن گرفتن آموخت
شبها برگاهواره ی من                       بیدار نشست و خفتن آموخت
لبخند نهادبرلب من                           برغنچه ی گل شگفتن آموخت
یک حرف و دوحرف برزبانم                    الفاظ نهاد و گفتن آموخت
دستم بگرفت و پابپا برد                       تاشیوه ی راه رفتن آموخت
پس هستی من زهستی اوست          تاهستم و هست دارمش دوست