"تين" به معنى انجير است و نام نود و پنجمين سوره قرآن مى باشد.نام اين سوره از آيه اوّل آن گرفته شده است.اين سوره در حقيقت بر محور آفرينش زيباى انسان و مراحل تكامل و انحطاط او دور مى زند و اين مطلب با سوگندهاى پرمعنايى در آغاز سوره شروع شده است و بعد از شمردن عوامل پيروزى و نجات انسان، سرانجام با تأكيد بر مسأله معاد و حاكميت مطلقه خداوند پايان مى گيرد.اين سوره در مكّه نازل شده و هشت آيه دارد.
عن أبى عبدالله قال: من قرأ سورة والتين فى فرائضه و نوافله أعطى من الجنة حتى يرضى إن شاء الله.((1))
"امام صادق فرمود: هر كس در نمازهاى واجب يا نافله اش سوره و التين را بخواند هر كجا از بهشت را كه بپسندد به او خواهند داد ان شاءالله."
پاورقى
(1) همان
نوشتن دیدگاه