بدون عنوان

نوشته شده توسط:محبوبه شریفی | ۰ دیدگاه

بر گونه زمین

زخمی نشسته ز کین

کجاست مرهمی که کند دردمان را دوا

تا مرغ عالم خاکی پرد هوا

  1. هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...

    نوشتن دیدگاه