تردید حرام است، خودت میگفتی!
تقدیر به کام است خودت، میگفتی!
برخیز و قصیدهای بخوان، خواهر جان!
هنگام قیام است، خودت میگفتی!
او راز بلیغی از عنایات خداست
در دفتر شعر او روایات خداست
با وعده فتح عاشقان آمده بود
این مصحف زخم خورده آیات خداست
ای کاش که تا ازل، زمان برگردد
تا لاله به دامان جنان برگردد
از آتش عصیان زمین، میترسم
«آیات» خدا به آسمان برگردد
ای شاعر زخمهای ممتد.... آیات
وی از همه شاعران سرآمد...آیات
ایام زای فاطمه نزدیک است
پلوی تو هم شکسته شاید...آیات!
میلاد عرفانپور
نوشتن دیدگاه