امام سجاد (ع) در دعایی از صحیفه سجادیه می فرماید: بارخدایا مرا با قرار دادنم در گردونه طاعت از هر اندیشه خلاف بازدار، تا چیزي را كه تو نميپسندي نپسندم و چیزي را كه از آن خشنودي ناپسند ندارم.
دعای بیست و یكم امام سجاد (ع) چون برنامهاي او را اندوهگین ميساخت
الهي اي كفایت كننده تنهاي ناتوان و اي نگهبان از حادثه ترسناك، خطاها مرا به تنهایي كشانده و یار و یاوري با من نیست و از تحمل خشمت ناتوان شدهام و پشتیباني ندارم و در معرض ترس لقاي توام و براي ترسم آرامبخشي نیست، اگر بیمم دهي چه كسي مرا ایمني دهد؟ و اگر تنهایم گذاري كیست كه مرا یاري دهد؟ و اگر ناتوانم سازي چه كسي توانم دهد؟
الهي، پرورده را جز پروردگار پناه ندهد و مغلوب را جز غالب امان نبخشد و مطلوب را جز طالب یاري نكند و اي خداي من همه این وسایل به دست توست و گریز و پناه هم به سوي توست، پس بر محمد و آلش درود فرست و گریزم را به پناه خود بر و حاجتم را برآور.
الهي اگر روي كریم خود را از من بگرداني، یا مرا از فضل بزرگت بينصیب كني، یا روزیت را از من دریغ ورزي، یا رشته پیوندت را از من بگسلي، راهي براي دستیابي به هیچ یك آرزوهایم جز وجود تو نخواهم یافت و بر آنچه پیش توست جز به كمك تو دست نخواهم یافت، زیرا كه من بنده تو و در قبضه قدرت توام، اختیارم به دست توست، با فرمان تو مرا فرماني نیست.
حكم تو بر من جاري است و قضایت در حق من براساس عدل است و مرا قدرت خروج از قلمرو سلطنت تو نیست و بر تجاوز از قدرتت قدرت ندارم و قادر بر جلب محبتت نیستم و به خشنودیت نتوانم رسید و به آنچه نزد توست دست نخواهم یافت مگر به سبب طاعت و فضل و رحمت تو.
الهي شب را صبح كردم و روز را به شب بردم درحالي كه بنده ذلیل توام، كه جز به كمك تو بر جلب نفعي و دفع زیاني قدرت ندارم، من در حق خودم به این خواري و زمین گیري شهادت ميدهم و به ضعف قوت و كمي تدبیر خود اعتراف ميكنم، پس به آنچه به من وعده دادهاي وفا كن و آنچه را عنایت فرمودهاي برایم كامل ساز، زیرا كه من بنده بینوا، زار، ناتوان، دردمند، خوار، بيمقدار، فقیر، ترسان و پناهنده به توام.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست و مرا از یاد خودت در آنچه به من عطا كردهاي گرفتار فراموشي مكن و از احسانت در آنچه به من مرحمت كردهاي غافل مساز و از اجابت دعایم گرچه به تاخیر افتد نومیدم مكن، چه در خوشي باشم یا ناخوشي، در سختي یا رفاه، در سلامتي یا بلا،در شدت حاجت یا آغوش نعمت، در دارایي یا تنگدستي، در فقر یا توانگري. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست و چنان كن كه ثناي تو گویم و مدح تو كنم و در تمام احوال چنان به سپاس تو برخیزم كه به آنچه از دنیا نصیبم كني خوشحال نشوم و بر آنچه مرا در دنیا از آن محروم ميداري غمگین نگردم و خانه دلم را جلوهگاه تقوا قرار ده و بدنم را به كاري وادار كه مقبول تو باشد و مرا با قرار دادنم در گردونه طاعت از هر اندیشه خلاف بازدار، تا چیزي را كه تو نميپسندي نپسندم و چیزي را كه از آن خشنودي ناپسند ندارم.الهي بر محمد و آلش درود فرست و قلبم را خلوتگه محبت خود ساز و به یاد خود مشغول دار و به خوف و هراس از خود نشاط بر عملش ده و به رغبت به سوي خود نیرومندش ساز و به سوي طاعت خود تمایلش ده و در خوشایندترین راه هاي به سوي خودروانش ساز و در تمام دوره زندگیم این قلب را به رغبت در آنچه نزد توست رام گردان و تقوایت را از دنیا توشهام كن و كوچ مرا حركت به سوي رحمتت قرار ده.
ورودم را به سر منزل رضاي خود مقرر فرما و در بهشتت جایم ده و مرا قدرتي كرامت كن كه به سبب آن تمام بارِ خشنودیت را بر دوش كشم و فرارم را به سوي خودت و رغبتم را به آنچه نزد توست قرار ده و لباس وحشت از شرار خلقت را بر دلم بپوشان و انس به خودت
و دوستانت و اهل طاعتت را به من ارزاني دار و براي هیچ فاجر و كافري بر من منت و نعمتي قرار مده و روي نیازم را به طرف آنان مكن، بلكه آرامش دل و راحت جان و بينیازي و انجام گرفتن كارهایم را بر عهده خود و گزیدگان خلقت واگذار.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست و مرا همنشین آنان قرار ده و مرا یار آنان قرار ده و بر من منت گذار كه شوقم متوجه تو باشد و برایت چنان كنم كه دوست داري و ميپسندي، زیرا كه تو بر همه كاري توانایي و این همه بر تو آسان است.
نوشتن دیدگاه