بیشتر کودکان بین سنین 2 تا سه سالگی درست حرف زدن را یاد گرفته اند . حالا اگر اینطور نبود چه باید کرد ، زمانیکه کودک در سنین مهد کودک باشد ولی هنوز نتواند یک جمله را درست بگوید و به میل خودش جمله را ناقص به زبان بیاورد؟ از کجا می توان اختلال گفتاری را تشخیص داد ؟ چگونه می توانیم این کودک را کمک کنیم ؟ در مقاله زیر پاسخ این سئوالات را می یابید .
بقیه در ادامه مطلب...
هر چه زودتر درمان شود ، بهتر است.
سارا در سه سالگی مثل طوفان حرف می زند ، او به راحتی از روی بعضی از لغات می گذرد و جملات را بر عکس می گوید وهنگام حرف زدن بعضی از حروف الف – با راقورت می دهد، او این کار را با لذتی کودکانه انجام می دهد که بندرت کسی متوجه اشتباهات او می شود . او در چهار سالگی اکثر لغات را می شناسد ولی هنوز نمی تواند یک جمله را با گرامر صحیح بسازد و بزبان بیاورد . برای مثال او می گوید : " خوابه اینجا عروسک" " جمع بشه همه چیز " آمد تو " این نوع حرف زدن را در علم گفتار درمانی " اختلال گراماتیکی " می نامند . در این اختلال کودک همیشه از افعال بصورت مصدر استفاده می کند . یک کودک چهار ساله در حالت نرمال با گرامر زبان مادری کاملاً آشناست . گفتار درمانی سارا دو سال طول می کشد ، برنامه درمانی او شامل تمرین جمله سازی با بازی و آواز البته همراه با صبر فروان بود ، حالا سارا کلاس دوم است و جمله سازی را خیلی دوست دارد ولی از دیکته نوشتن بدش می آید . او حالا مثل یک کتاب حرف می زند و علت آن اینستکه او بموقع درمان شده است .
خانم Iris Gewitsch متخصص گفتار درمانی می گوید " اگر اختلال گفتاری هر چه زودتر شناخته و درمان شود بهتر است " او معتقد است که درمان بموقع این اختلال خیلی مهم است زیرا باعث تاسف است اگر کودکی بعلت اختلال گفتاری در مدرسه از سایرین عقب بماند .
بسیاری از کودکان در خانواده هایی زندگی می کنند که زیادصحبت نمی شود .
حرف زدن و فهمیدن کلید یادگیری است . بنظر متخصصین امروزه 4/1 کودکان درست حرف نمی زنند، 6 تا 8 در صد کودکان نیاز به گفتار درمانی دارند . خانم Iris Gewitsch متخصص گفتار درمانی معتقد است که امروزه اختلال گفتاری رو به افزایش است و یکی از دلایل آنهم اینستکه بسیاری از کودکان در خانواده هایی زندگی می کنند که زیاد با آنها صحبت نمی شود در بعضی از خانوادها حتی اعضاء خانواده با هم غذا نمی خورند . ضمناً تعداد زیادی از کودکان 2 تا 3 ساله هر روز چندین ساعت بتنهایی جلوی تلویزیون می نشینند و بندرت کسی با آنها حرف می زند .
البته گاهی از مواقع اشکالات گفتاری ریشه ارثی دارند و بندرت ناشی از اختلال در سلولهای مغزی می باشد ،ضمناً بعضی از مواقع حتی اشکالات احساسی وتحرکی کودک موجب اختلال در گفتار می شوند .
اگر کودکی در سال اول دائم دچار عفونت گوش میانی شود یا از بزرگ شدن پولیپ رنج بکشد یا اینکه اشکال در شنوایی داشته باشد، این کودک مسلماً بعد ها در زبان باز کردن مشکل خواهد داشت .
از چه زمانی والدین باید نگران باشند .
سام سه سال داشت وقتی که برای اولین بار به کلینیک گفتار درمانی رفت ، او بنظر خیلی بچه تر می آمد و از نظر سخنگویی خیلی عقب بود، سام فقط قادر بود جملات دو حرفی بسازد ، همانند " بازی نه " "دوست نداشت " او هیچوقت سئوال نمی کرد و بشدت خجالتی بود . این کودک سه ساله ازبرخورد با سایر کودکان پرهیز می کرد و وقتی اطرافش شلوغ بود به شدت عصبانی می شد، با اینکه بهره هوشی کاملاً نرمالی داشت اما او به سختی می توانست با محیط اطرافش ارتباط بر قرار کند .
خانم باربارا کل ساتل Kleesattel Barbara گفتار درمان و متخصص بازی درمانی در مورد سام می گوید : " او دچار ناراحتی خفیف شنوایی است و ضمناً در تشخیص واقعیتها دچار اختلال قوی می باشد ، او اصلاً متوجه بسیاری از اتفاقاتی که اطرافش می افتد نمی شود و ترسی عجیب از چیز های نو دارد ."
درمان سام در ماه اول شامل تمرین انجام کارهای روزمره بود ، همانند درست کردن چای – آب گرفتن پرتقال –خواباندن عروسک که البته همه این فعالیتها همراه با صحبت کردن انجام می شد . نتیجه اینکه بعد از یکسال گفتار و بازی درمانی سام یاد گرفت جملات کامل بسازد و با اطرافیانش ارتباط بر قرار کند .
پسران بیشتر از دختران دچار اختلال گفتاری می باشند.
تعداد پسرانی که تحت درمان قرار می گیرند تقریباً دو برابر تعداد دختران است . کلاً تکامل سخنگویی دختران جلوتر از پسران می باشد .
نکته مهم اینستکه ، بدون توجه به جنسیت کودکان تکامل توانایی هایی آنها با یکدیگر کاملاً متفاوت می باشد . بعضی از کودکا ن قادرند قبل از تولد یکسالگی اولین لغت را بگویند ، در حالیکه بعضی دیگر برای گفتن همین لغت یکسال بیشتر زمان لازم دارند، اما هردو ی این بچه ها کاملاً نرمال می باشند . اکثر کودکان حدود دو سالگی تقریباً 50 لغت ر ا می شناسند و قادرند جملات دو لغتی بسازند ، اماً 20 در صد از کودکان قادر به این کار نیستند . آیا جای نگرانی است ؟ نه " کاملاً زیرا نیمی از این گروه کودکانی هستند که دیر زبان باز می کنند .
اگر مشکوک هستید بهتر است به یک گفتار درمان مراجعه کنید
از چه زمانی والدین باید نگران باشند ؟ خانم اریس گی ویتچ متخصص گفتار درمانی معتقد است که معمولاً نگرانی والدین بی دلیل نمی باشد زیرا آنها بهتر از هر کسی اشکالات را احساس می کنند . بنابراین والدین باید به این احساس خودشان اعتماد کنند و برای اطمینان ابتداء به دکتر کودکان مراجعه کنند و نگرانی خودشان را با او مطرح کنند ، مطمناً دکتر اول شنوایی و بینایی و آنچه که مربوط به تکامل طبیعی یک کودک است را مورد معاینه قرارمی دهد ، و اگر او هم این اختلال را تشخیص دهد قدم بعدی مراجعه به گفتار درمان است . البته باید گفت که بعضی از پزشکان توصیه می کنند که کمی صبر کنید شاید این مشکل خود بخود خوب شود ، در حالیکه متخصصین گفتار درمانی معتقدند که اختلال گفتاری باید هر چه زود تر مورد درمان قرار گیرد قبل از اینکه این مشکل تثبیت و غیر قابل درمان شود، نظر آنها اینستکه اگر والدینی متوجه شدند که فرزندشان غیر از سایر هم سالانش حرف می زند دیگر جای شک و تردید نیست آنها باید اقدام به گفتار درمانی کنند . والدین باید بدانند
حرف زدن و فهمیدن کلید یادگیری است و بدون این توانایی کودک آینده روشنی نخواهد داشت
منبع : http://www.eltern.de/kindergarten/entwicklung/logopaedie-kinder.html?ttid=2004119
مترجم : zahra Khabbaz-Beheshti
نوشتن دیدگاه